Mogę Was wyprowadzić na manowce, puste i ciche uliczki. Ale czy tylko po to tam pojedziecie? Siena – tu dziś zapraszam. Będzie gwarnie, wysoko i… kreatywnie. Zamykamy oczy, chowamy aparaty i ruszamy!
Mimo że Włosi to naród niezwykle szybki, to dali światu dużo slow! Slow food, slow life, Citta slow, czy z mniej znanych slow travel (podróże bez pośpiechu). Ja bym dodała do tej cudnej listy jeszcze slow visit (niespieszne zwiedzanie). Raczej chłonięcie miasta niż listy dat, no i bez zbędnej presji i zadęcia. Siena się świetnie nadaje, by to slow praktykować.
.
Siena – tu wystarczy usiąść, oddychać i już czujesz klimat.
.
Siena nie jest przeładowana zabytkami, wrażeniami, na każdym kroku cudownościami. W przeciwieństwie do sąsiedniej Florencji na przykład, która ma aż 1/3 wszystkich włoskich dzieł sztuki. Na moje to kilku godzinach takiego przeładowanego zwiedzania jest się w stanie poznać już tylko, co to syndrom Stendhala (choroba wywołana nadmiarem piękna), który sprawia, że zwalnia się, to prawda, ale co najwyżej w szpitalu.
.
Jeśli nie zastosuje pani żadnych środków obronnych (…) i porwie się na szaleńczą decyzję obejrzenia wszystkiego – wówczas kościoły i galerie, freski i pałace, rzeźby, witraże i fontanny, cały ów dorobek, który miała pani skonsumować w ciągu tygodnia, skonsumuje panią i to w ciągu trzech dni. Zostanie pani zjedzona.
(K. Brandys “Listy do Pani Z.”)
.
O fasadach, posadzkach i malarzach proponuję poczytać przed lub po Sienie. W mieście warto już tylko chłonąć. Atmosferę i niewątpliwy czar tego miejsca, codzienne nastroje, mury, które krzyczą i domy, które mówią. Nic, tylko siorbać kawę i słuchać. Dać się porwać jakiejś opowieści. Potem ruszyć z miejsca i sprawdzić, gdzie nas ten głos poniesie. Może w jakąś zupełnie przeciwną stronę? Tam gdzie można szukać i czerpać niewidzialne garściami.
.
Siena – klimatyczne zwiedzanie. Co warto zwiedzić?
.
1. Plac przed głównym wejściem do katedry
- rozsiąść się wygodnie w cieniu na murku (o ile cień będzie a murek wygodny) naprzeciw głównego wejścia i swobodnie obserwować…
Siena – placyk przed katedrą.
- ludzi, którzy w popłochu biegną kupić bilety. Zasłuchane w przewodnika grupy wycieczek (gdzieś tam z nimi jestem ja, możesz mi pomachać!). Zadatre głowy co drugiego przechodnia (to turyści), co drugiego cykającego fotki (to pewnie nie Japończycy).
.
- a teraz przesuńcie wzrok odrobinę w prawo.. O, o właśnie, stop! To tu są filary i mury nieukończonego projektu gigantycznego kościoła, którego obecna katedra miała być zaledwie częścią! Skąd ta nagła zmiana planów? Otóż ledwie ukończono prace nad katedrą, okazało się, że Florencja buduje się coś o wiele większego. Siena nie mogła być gorsza od największego wroga i rozbudowała projekt do niebotycznych rozmiarów. Z braku funduszy plan się jednak nie powiódł. Katedra największa nie jest, ale najpiękniejsza we Włoszech z pewnością.
Siena – katedra od frontu
.
- przeżycia estetyczne wnętrza Duomo zostawmy sobie na później. Wycieczki zwiedzają ją w godzinę, ja mogę spędzić tam cały dzień, ale już jakiś miłośnik sztuki (taki mocniej rozmiłowany) spędziłby w niej pewnie i miesiąc. Sama posadzka dała im pracę na 200 lat.
- wspiąć się na Facciatone – porzuconą fasadę planowanej katedry. Kręte schody zaprowadzą Was na szczyt, z którego widać niemały kawałek Sieny, w tym wielką rynkową muszlę.
2. Plac il Campo
- wejść na Wieżę Obżarstwa – 500 stopni wzwyż, za to na szczycie czeka Was widok z lotu ptaka na najpiękniejszą starówkę na świecie
.
- tam już łatwo wyobrazić sobie możecie palio w Sienie (znów z lotu ptaka) albo zaczepić jakiego Włocha (już na dole), i zapytać go o zawody. I czekać czy zacznie wyzywać (na rywali) czy się szeroko wyszczerzy (bo wygrała jego drużyna). Palio zawsze tu budzi najbardziej skrajne emocje! Jak dobrze trafimy, dostaniemy obszerną relację, a może i zaproszenie do baru, by obejrzeć powtórkę.
.
- a potem odpocząć… Cienia drzew tu nie ma, ale jest orzeźwiające Źródło Radości (Fonte Gaia). Skąd taka pyszna nazwa? Jak się kończy budowę fontanny po dziewięciu latach mordęgi – nawet dwutygodniowa impreza to mało, żeby się nacieszyć!
- rozłożyć się na ciepłych kamieniach placu Il Campo, posiedzieć, poleżakować, sączyć granitę lub zajadać się lodami, nie zapomnieć o zrobieniu zdjęcia a najlepiej zapomnieć o wszystkim i Nic-Nie-Robić! Przecież to kwintesencja włoskiego dolce vita :)
.
.
3. Panorama katedry na przedmieściach Sieny
- zapatrzeć się na pomarańczowe dachówki i w wyobraźni (w realu raczej odradzam) pobawić się w parkour, w Sienie – gdzie dachówka przy dachówce, to nietrudne zadanie.
- doskoczyć wzrokiem aż do katedry i utonąć w tym blasku
- a potem obróćcie się zostawiając Sienę za sobą, by podziwiać nigdzie niespotykany i wciąż dziwnie “dziewiczy” krajobraz Toskanii. Można też np. porównać wygląd cyprysów “męskich” z tymi “żeńskimi” (tylko jedne z nich mają biodra)
.
Siena – okolice miasta- I taki widok niech Was relaksuje zawsze, niezależnie od pory dnia i miejsca życia.
.
Owszem, mogłabym Was wywieść na manowce, puste i ciche uliczki. To też Siena, ta autentyczna jak najbardziej. Ale czy tylko po to tam pojedziecie? Pewnie nie. Zatem muszę Wam pokazać najwspanialszy średniowieczny rynek we Włoszech i olśniewającą pasiastą katedrę. Wnętrze której przyprawia o zawrót głowy, więc wejdziemy może innym razem. Bo dziś mamy się tu po prostu zatrzymać.
.
Ok, to jak już się zatrzymaliście, rozsiądźcie się wygodnie. Podobało Wam się? To teraz trzy razy głęboki wddech i wydech i na koniec szklanka wody. Tak na wszelki wypadek, gdyby Stendhal chciał Wam wyjaśnić, o co chodzi z tym całym syndromem…
.
Teraz czas na Ciebie, razem tworzymy to miejsce. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:
* Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie ważna wskazówka.
* Posmakuj Kawowego Listu, który poderwie Cię w górę lepiej niż tiramisu.
* Dołącz grupy Prawdziwe Włochy, w której spotykają się praktycy i entuzjaści włoskich klimatów.
